23 Temmuz 2012 Pazartesi

yelpazemle tıpkı bir bülent ersoy zerafetindeyim.


gün boyunca sıcaktan bunalmış bi halde evde tipsiz tipsiz oturdum.sonra pide almaya o tipsiz halimle koştura koştura gittim.o dışarı çıkacağım 5 dakkalık esnada sürüyle tanıdıkla karşılaşacağımı düşünüyodum.çünkü tipsizim.hep öyle olmaz mı? neyse 'kimseye yakalanmadım hayırdır inşallah'larla eve döndüm.ama yoook.. olur mu hiç birileri o halimi görmeden.demin kapı çaldı ve tesadüfen yıllardır görmediğim arkadaşım ürün tanıtmaya bize geldi.
s: 'gizem?'
g: 'serkan?' - iç ses: 'evet serkan.bu görüşmediğimiz yıllar içinde ben gittikçe ev kızı oldum,özensiz saç toplayışımdan da anlamışsındır..'
s: 'bloguna yazarsın artık.'
yazmaz mıyım hiç serkan,sen istersin de yazmaz mıyım? yeter ki beni tipsizliğimle hatırlama :(

Hiç yorum yok: