vapur station.

kaçan vapurun arkasından baktık.o da bize baktı.sonra gittik merdivenlere oturduk.eminönü vapuruna koşan insanların koşuş stilleri hakkında tartıştık.yüzünden 'birazdan koşucam' düşüncesi akan insanları bulduk.sonra birden brezilyalı futbolcu tipinde bi adam geldi.yani gelse 'meraba ben brezilyalı futbolcuyum' dese 'tamam' derim ona.yanında da bi sokak çocuğu vardı.bundan sonrası film tadında gelişti.adam çocuğu öptü,eline para sıkıştırdı.çocuk 'tekrar gelicek misin?' dedi.adam 'gelicem tabi' dedi.sonra çocuk yüzünde kocaman bi gülümsemeyle arkasını dönüp koşmaya başladı.sonra birden döndü ve 'SENİ SEVİYORUM!' diye bağırdı ve tekrar önüne dönüp koşarak uzaklaştı (çocuk da erkek bu arada.gereksiz bilgi oldu bu ama neyse.) bütün bu olanları büyük bir ciddiyetle elim çenemde - düşünme poziyşınında - izledim.gizem '50 tl verdi çocuğa' dedi.ben ciddiyetimi bozmadan 'bana da 50 tl verse ben de arkasından seni seviyorum diye bağırırdım' dedim.sonra vapur geldi.

bir barbie bile edemiyorum şu hayatta.

 

bir havuz olur, efendime söyliim bir deniz olur. lazım yani artık.

zombie deer!

 

-pardon şu yüzükler ne kadar?

-hangisi?

-şu kadayıf gibi olanlar.

yok hayır,bu sefer kadife yerine kadayıf diyen,bu garip diyalogu yapan kişi ben değilim. ama 'memnun musun işinden?' yerine 'memnın mişimişmiş' gibi bi şey demiş olabilirim.

eyvallah gözüm.

bi doktor yüzünü ekşiterek 'böyle dolaşman hiç hoş değil, hemen bunu geçirmemiz lazım' der mi? bi doktor hastasına bunu yapar mı? eczanedeki kadın sen de ne hemen ekşittin suratını.alla allla be.alt tarafı gözümün altı şişti yani.ayrıca göz altı torbası şişikliği onda karizmatik dururken bende niye bu etkiyi yaptı,hı? 'onun karizması yüzümden okunuyo' diye bi cümle bile kurmuştum yani insaf.sonuç olarak 'olur öyle' hastalığına yakalanmışım.
-neyim var doktor bey?
-olur öyle.

yelpazemle tıpkı bir bülent ersoy zerafetindeyim.

gün boyunca sıcaktan bunalmış bi halde evde tipsiz tipsiz oturdum.sonra pide almaya o tipsiz halimle koştura koştura gittim.o dışarı çıkacağım 5 dakkalık esnada sürüyle tanıdıkla karşılaşacağımı düşünüyodum.çünkü tipsizim.hep öyle olmaz mı? neyse 'kimseye yakalanmadım hayırdır inşallah'larla eve döndüm.ama yoook.. olur mu hiç birileri o halimi görmeden.demin kapı çaldı ve tesadüfen yıllardır görmediğim arkadaşım ürün tanıtmaya bize geldi.
s: 'gizem?'
g: 'serkan?' - iç ses: 'evet serkan.bu görüşmediğimiz yıllar içinde ben gittikçe ev kızı oldum,özensiz saç toplayışımdan da anlamışsındır..'
s: 'bloguna yazarsın artık.'
yazmaz mıyım hiç serkan,sen istersin de yazmaz mıyım? yeter ki beni tipsizliğimle hatırlama :(

buyrun. hoşgeldiniz. iyi eğlenceler. pardon, bu alanda sigara içemiyosunuz. buyrun. hoşgeldiniz. iyi eğlenceler.

dün 'aa saçın ne değişik olmuş' gibi bir tepkiyle karşılaştım.sonra cümlenin devamı şöyle geldi: 'bakiim.. toplamamışsın,kafana bi şey de bağlamamışsın,saçında hiçbi şey yok,evet tamam doğal hali çok değişikmiş.' dün son iş günümüzde insanlara asıl kimliğimi gösteriim artık dedim tabi.yalnız bu iş ortamına,ezgi'nin saçmalıklarına katlanmaya,diğer bütün herkese fena halde alıştım.yayınımıza son verirken,yayında ve yapımda emeği geçen herkese teşekkür baabında bugün veda partisi şeysi var ki gidip gitmemem bir üşenmememe bir de sezel'in 'hadi kalk' demesine bakıyor.eğer gidersem topuklu giyerek yürüyememelerimle gözlere çok güzel gelebilecek bir süpriz yapacağım.

sırf bulaşık sırası bende diye 1 günlük bulaşıklar bile 5 haftalık küfe sahip oluyo ya ben ona yanıyorum.

sabah koşarak yatağa atlamaca oyunu keşfedip izmit'teki sezonumu kapatıp istanbul'a geldim.annem her zamanki 'çok zayıflamışsın,içerde şu yemekler var..' adlı konuşmasını yaptı. | toplamdaki 5 dersimin 2 tanesindeki 'F - Başarısız' yazısı çok şık. | peki benim gibi sessiz sakin masum bir kızcağızın 2 sene önce disiplin uyarısı aldığını biliyor muydunuz? bugün bunu hatırlayıp şaşırdım.dedim 'gizem nasıl oldu olm o' dedim. | yaani.demek istiyorum ki.bu yazmadığım süre içinde beni özlemediniz,ben de sizi özlemedim.