şule'nin bilgisayarındayım.fotoğraf konusunda hazırlıksız yakalandım o yüzden.çünkü benim kendi bilgisayarımda n'olur n'olmaz diye köşeye attığım fotoğraflar vardır.halimi anlatcak fotoğraf bulmaya kasmim dedim.direkt nette karşıma dawson çıktı.kavak yellerinin deniz'i mi oluyo nesi oluyo,o işte.aslında şu anki tipime de müsait.bi' kaç saat sonra sınavım var.ben elime daha finalde bi' işime yaramayan notlarımı yeni aldım.bütünlemeye bütebilcek miyim acaba?ben burda seurat'nın hüznünü çalışmaya çalışırken kendi hüznümü soğuk renklerle yatay çizgilerle [soğuk odada yatarak demek istiyo yazar] belli ediyorum.önce 'kendine gel gizem!' dedim.sonra onu 'kendime gel' yaptım.'hehe ne salak oldu' dedim biraz tebessüm edip hüznüme geri döndüm.nedeni de hayatımın aslında hiç bi' şeyini kapsamayan şey/şeyler,farkımda bile olmayan kişi/kişiler.cidden çok üzülüyorum lan aslında.bu gece de gelsin cezanne,gitsin matisse diye nokta koyim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder