4 Temmuz 2010 Pazar

tepem attı yalnızlığa,bir hasret denizindeeğeğe.

istanbul'daki odamı sadece annemle kavga ederken ya da sinirliyken falan topladığımı farkettim.mesela geçen gün bi' baktım kavganın sonunda odam derli toplu bi' hale gelmiş.he gene dağıttım sonra,o ayrı.e şimdi de tepem atmış durumda.yatağımı toplasam,ne gerek var yatcam şimdi.e onun dışında da hayret ki giysi miysi yok etrafta.sırf bu yüzden mutsuzum şu an.

Hiç yorum yok: