12 Temmuz 2010 Pazartesi

yemeğime dokunma.

dün gece bu saatlerde gene acıkarak makarna yapımına koyuldum.nasıl heveslendim ama.sanki bu 1 yıl boyunca her gün yediğim yemek değilmiş gibi.bi' yandan su ısıtıyorum,bi' yandan tencere çıkarıyorum.bulaşık makinesini açtım,annemin makinenin içine koyduğu burnumu gıdıklayan o iğrenç deterjanımsı kokuya söylene söylene kaşık aldım.makarnayı güzelce karıştırdım,kaşığı da tencerenin içinde bırakıp beklemeye başladım.süzdükten sonra yüzümde mutluluk ifadesiyle tabağıma doldurdum.yemeye başladım ki,o tat!Allah'ım resmen makarna değil bulaşık makinesindeki o kokuyu yiyorum!kaşığa sinmiş,kaşıktan da güzelim makarnama.ah anne ah onu ordan çıkar diye binlerce kez dedim,'ama burcu seviyo..'.yauuv bırak sevilir mi o yeaa!belki de burcu'nun komplosudur bu,bilemedim şimdi.demin de masanın üstündeki kayısılara sulandım.ısırdım bi baktım onda da kolonya tadı.evdeki yiyeceklerin kendi tatlarında kalmasını istiyorum.mutsuzum.

Hiç yorum yok: